ولایت پدر و مادر نظیر ولایت الهی است. در آیات زیادی که در قرآن کریم آمده ولایت والدین و توحید الهی و عدم شرک به خدای سبحان کنار هم قرار گرفته است. امری که در قرآن به مومنین برای «صله ارحام» شده، غایت آن این است که با اهل بیت(ع) مواصله کنید.
در اسلام به برقراری «صله رحم» بسیار سفارش شده است. اغلب ما گمان می‌کنیم «صله رحم» فقط منحصر به دیدار اقوام است. اما هم معنی و هم محتوای این توصیه و واجب دینی فراتر از این‌هاست.
در متن پیش رو حجت‌الاسلام عبدالکریم عابدینی؛ نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین رابطه بین «حب الهی در صله رحم ولایی و خانوادگی» را باز کرده و درباره آن صحبت کرده‌اند:
در روایات آمده وقتی به زیارت امامان می‌رویم دست راست را بر قبر ایشان بگذاریم. این دست راست گذاشتن بر روی قبر مانند بیعت کردن است. این روزها دست بر ضریح گذاشتن یا نزدیکترین جا به مضجع مبارک هم همین حکم را دارد. با این دست گذاشتن انسان عهد می‌کند که آن عهد الستی که بر گردن او هست را احیا کند. عهد الست همان عهدی هست که انسان در ابتدا با توحید و ربوبیت، بعد رسالت و بعد ولادت گذرانده است. اگر انسان از قبر معصوم دور بود و دست راست را به نیت اهل بیت(ع) مدنظر بر سینه گذاشت، این کار هم حکم همان بیعت را دارد. چون قلب و سینه مومنین جایگاه محبت به اهل بیت(ع) است. در واقع این سیره عالمان متخذ از روایات است.
قلب مومن جایگاه معصوم(ع) است
بزرگان دیده‌اند که وقتی با حال زیارت دست راست را بر سینه بگذارند، فوج فوج ملائکه بر قلب آن‌ها نازل می‌شدند و بالا می‌رفتند. این ملائک بعد از این فوج فوج به قبر حضرات وارد می‌شدند و بالا می‌رفتند. زیرا که دل شیعیان تافته شده محبت اهل بیت(ع) و قلوب شیعیان از ابدان آن‌ها خلق شده است.
در روایات است که قلب و حقیقت وجودی ما در مرحله بدن‌های معصومین است. حالا اگر زائر با این نگاه به زیارت برود یا وارد مجلس اهل بیت(ع) بشود قطعا آن حضرات را در دل خود وارد کرده است. حالا تصور کنید ما از امام حسین(ع) دعوت کرده بودیم که به منزل ما تشریف بیاورند. چقدر منزل را آماده می‌کردیم؟ چقدر زحمت می‌کشیدیم برای وقتی که حضرت وارد منزل ما می‌شوند، مورد نامناسبی مشاهده نکنند؟ همین نگاه را باید موقع ورد به زیارت یا مجلس اهل بیت(ع) برای دل خودمان داشته باشیم. چون قرار است محبت آن‌ها وارد دل ما بشود. بنابراین لازم است قبل از ورد به این مکان‌ها زائر از خدا درخواست کند که قلبش پاک و طاهر شده باشد.
محبت و بغض انسان از زمان و مکان فراتر می‌رود
اعطای اهل بیت(ع) بی پایان است. اخذ ما محدود است. چون ما باور به نامتناهی بودن اعطای اهل بیت(ع) نداریم و به همین خاطر ظرفیت دریافتمان کم می‌شود. لذا برای هر بار ورود و سلام به جایگاه اهل بیت(ع) هر اندازه که بتوانیم معصیت‌ها و عادات را از خودمان دور کنیم، ظرفیت اخذمان بیشتر می‌شود.
ما انسان‌ها قوایی داریم که بعضی از آن‌ها برای ما شناخته شده است و بعضی دیگر نیست. از قوای شناخته شده‌مان بهره می‌گیریم و از قوای ناشناخته بی‌بهره می‌مانیم یا درست بهره نمی‌گیریم. از جمله قوایی که ما از آن استفاده می‌کنیم اما نمی‌دانیم تا کجا جای استفاده بیشتر و بهتر دارد، «محبت و بغض» است.
محبت و بغض قدرتی دارند که انسان را از زمان و مکان فراتر می‌برند. وقتی ما به امام حسین(ع) می‌گوییم: «یا لیتنا کنت معک» دو وجه دارد. یکی می‌گوید کاش با تو بودیم و تمام کمالات آن اتفاق را کسب می‌کردم، یکی دیگر این است که کاش با تو بودیم و با دشمنانت می‌جنگیدیم و از آن‌ها بیزاری می‌جستیم. پس قدرت محبت و بعض، سرعتی که ایجاد می‌کند، زمان وجود انسان را که ممکن است صدسال عمر باشد تبدیل می‌کند به ازل و ابد. یعنی انسان را از گذشته ازلی می‌کند، البته ازلی که در دایره انسان امکان‌پذیر است. و انسان را از ناحیه آینده؛ طوری که در وجود او امکان‌پذیر باشد ابدی می‌کند. یعنی انسان با قدرت محبت از دایره زمان و مکان خارج می‌شود. اگر انسان باور کرد که این ویژگی جزئی وجود اوست آن را راحت از دست نمی‌دهد.
برای رسیدن به محبت اهل بیت(ع) باید محب والدین بود
خدا برای اینکه این ظرفیت به فعلیت برسد، راه‌هایی قرار داده است. از جمله راه‌ها که نزدیکترین و راحت‌ترین راه‌هاست راه «ولایت پدرو مادر» است. زیرا که ولایت پدر و مادر نظیر ولایت الهی است. در آیات زیادی که در قرآن کریم آمده ولایت والدین و توحید الهی و عدم شرک به خدای سبحان کنار هم قرار گرفته است. امری که در قرآن به مومنین برای «صله ارحام» شده، غایت آن این است که با اهل بیت(ع) مواصله کنید. اهل بیت(ع) حقیقت رحم انسان هستند. این حقیقت رحم اهل بیت(ع) کی شناخته می‌شود؟ کسی که قدرت زدن وزنه محبت والدین و ارحام خودش را پیدا کند.کسی نمی‌تواند محبت اهل بیت(ع) را داشته باشد، مگر اینکه در محبت به والدین موفق عمل کند. از آن طرف اگر کسی در جامعه در محبت به والدین موفق بود، امکان دارد بتواند وزنه محب اهل بیت(ع) را بزند.
در روایات می‌فرمایند اگر کسی «عقوب» والدین پیدا کرد، از نظام ولایت اهل بیت(ع) به طریق اولی و از رحم الهی هم خارج می‌شود. یعنی نه خدای سبحان دیگر با او با نظام رحمانیتش برخورد می‌کند و نه اهل بیت(ع) دیگر او را جز مومنین خود می‌دانند.
تمام این‌ها به این معنی است که اگر کسی می‌خواهد به رحم ولایی برسد باید از رحم بدنی خود که همان والدین هستند شروع بکند. پس ببینید چقدر عقوب والدین در روایات حزین جلوه کرده است که هیچ عملی از کسی که عاق والدین باشد پذیرفته نمی‌شود. کسی که عاق والدین است عاق الهی هم هست چون دومی کمال اولی بوده است.
روایاتی از تاثیر محبت به والدین
کسی پیش پیامبر(ص) آمد و عرض کرد: « بدی نبوده است که من مرتکب نشده باشم. راهی برای جبران آن هست؟» حضرت فرمودند: «پدر یا مادرت زنده هستند؟». گفت: «پدرم هست» فرموند: « برو و به پدرت بر و نیکی کن تا گناهانت آمرزیده بشود.» وقتی این مرد داشت از مجلس بیرون می‌رفت پیغمبر خیلی آرام به اطرافیان گفتند: «کاش مادرش زنده بود»
روایت دیگری درباره مردی که پدر و مادرش را از دست داده بود این است که پیامبر(ص) به او می‌گوید «برو به فرزندت نیکی کن. نیکی کردن به فرزند نیکی کردن به پدر و مادر محسوب می‌شود و نیکی کردن به پدر و مادر مغفرت را به دنبال دارد»
در روایت دیگری می‌فرمایند: « از نعمت پدر و مادر نسبت به بنده این است که شبیه پدرش به دنیا بیاید» این شباهت ظاهری منظور از نظر زیبایی چهره نیست. شباهت به پدر از باب شباهت به صفات الهی است چون روایتی از امام رضا(ع) است که فرزند پدر را رازق و مخلوق خود می‌بیند و این تمرین فهم رازق بودن خدای برای فرزند است.»
پیامبر در جلسه‌ای بودند و رو به جمع فرمودند: «کسی هست که فرزندی داشته باشد و او را نبوسیده باشد؟» یک نفر فکر کرد انجام ندان این کار نشانه مردانگی است. بلند شد و گفت من. پیامبر گفتند: « از جمع ما برو. چون من می‌ترسم قساوت تو عذاب بر ما نازل کند»
فارس نیوز/
